Guilt (culpa)

Strona główna » Sztuka procesu » Sztuka Procesu » Guilt (culpa)

Nie zajmuję się prawem karnym. Jednak dla litygatora niektóre pojęcia z prawa karnego są bardzo przydatne. Jednym z najważniejszych jest zawinienie. Z wybornego manuskryptu Prof. Waszczyńskiego dowiedziałem się, że są cztery postacie winy (culpa) :
(a) culpa umyśla z zamiarem bezpośrednim – gdy MAM ZAMIAR CZYLI CHCĘ popełnić coś złego
(b) culpa umyślna z zamiarem ewentualnym – gdy niby nie chcę popełnić niczego złego, ale PRZEWIDUJĘ, ŻE COŚ ZŁEGO PRZEZE MNIE MOŻE SIĘ STAĆ I GODZĘ SIĘ NA TO
(c) culpa nieumyślna zwana lekkomyślnością – gdy PRZEWIDUJĘ, ŻE COŚ ZŁEGO PRZEZE MNIE MOŻE SIĘ STAĆ, ALE BEZPODSTAWNIE PRZYPUSZCZAM, ŻE TEGO UNIKNĘ oraz
(d) culpa nieumyślna zwana niedbalstwem – gdy nie przewiduję nawet, że coś złego przeze mnie może się stać, ale POWINIENEM I MOGŁEM TO PRZEWIDZIEĆ.

Każda postać winy ma wiele niuansów i pytań jak szczegółowo je rozumieć i jak w praktyce rozstrzygnąć, co to za rodzaj winy. Dla mnie najbardziej fascynująca była jednak tzw. OGÓLNA TEORIA WINY, która próbuje odpowiedzieć na pytanie: jaki jest wspólny mianownik wszystkich postaci winy: czy istnieje jedna wspólna dla wszystkich tych postaci definicja winy. Okazywało się to niemożliwe. Szczegółów tych teorii nie pamiętam, oprócz nazwisk: Makarewicz i Makowski oraz Windebland.

Zobacz również
inne wątki z tej kategorii

Staroń & Partners sp. k.
ul. Marszałkowska 111
00-102 Warszawa

e-mail: office@staronpartners.com
tel: +48 601 453 000

Staroń & Partners - radca prawny Piotr Staroń
Przewiń na górę