Legitymacja do procesu na IV roku

Wykład z procedury jest trudny. Mimo że jest na 4 roku studiów, wielu studentów nie zdaje egzaminu. Niewiele z tego wykładu da się zrozumieć tak, żeby pojmować do czego to się odnosi. Cały podręcznik usiany jest definicjami: dopuszczalność drogi sądowej, sprawa cywilna w sensie formalnym i materialnym, prawomocność formalna i materialna, posiedzenia jawne i niejawne, PRZEWÓD sądowy. Potem: odrzucenie pozwu, zwrot pozwu oddalenie powództwa.

Po przerobieniu ¾ podręcznika natknąłem się na kota Schroedingera w KPC: : „legitymacja do procesu” (legitymacja procesowa). Podręcznik wyjaśniał, że legitymacja procesowa w sensie ścisłym, przez niektórych jest błędnie nazywana legitymacją formalną dla odróżnienia od legitymacji materialnej. Pojęcie legitymacji materialnej, tłumaczył Prof. Broniewicz, jest również błędne, bo tak naprawdę oznacza: „istnienie normy prawnej indywidualno-konkretnej przytoczonej w powództwie”.

Po wyjaśnieniu, czym nie jest legitymacja Prof. Broniewicz zapropnował własną definicję, która brzmi tak: „Legitymacja procesowa przysługuje podmiotowi, który jest objęty działaniem normy prawnej indywidualno-konkretnej przytoczonej w powództwie, BEZ WZGLĘDU NA TO, CZY NORMA TA ISTNIEJE CZY NIE”. Jest ona naprawdę moim zdaniem najlepsza.