Stosowanie Prawa

Mam skromną nadzieję, że jedynie dwa przykłady podane
przeze mnie w postach: „Kwestia Zasadnicza” oraz „Ciężar Dowodu” dają do myślenia, jak niebezpieczny jest pozytywistyczny pogląd, że stosowanie prawa polega na subsumpcji normy prawnej do stanu faktycznego. Pozytywizm jak pisze A.N. Whitehead i wielu innych myślicieli nie liczy się z faktami, leczy wyłącznie z własnymi klasyfikacjami.

Whitehead powtarza w co 2 zdaniu: „Każda klasyfikacja jest pominięciem jakiejś prawdy”. Jeśli przyjrzymy się u uważnie faktom opisanym w w/w postach, widzimy, że stosowanie prawa polega raczej na czymś zupełnie innym niż rzekoma subsumpcja:

„Polega na poszukiwaniu reguł sprawiedliwego rozstrzygnięcia sporu przy zastosowaniu także, lecz nie wyłącznie przepisów prawa”.

Co ciekawe, taka jest definicja w Art. 1 English Code of Civil Procedure. Na taką definicję stosowania prawa nie zgodzi się, żaden konsekwentny przedstawiciel pozytywizmu prawniczego, ponieważ jest ona jawnie niezgodna z fałszywą choć również pozytywistyczną definicją prawa. Mam nieodparte wrażenie, że w obrębie KPC zgodność fałszywych definicji w ramach systemu prawa procesowego, stała się ważniejsza niż jego sprawiedliwość. Jakby powiedział Ktoś:
-„Także, jest to nieco śmieszne.”
– „Ale nie wesołe.”