Zapiski dla Zabicia Czasu

Yoshida Kenkō, który był urzędnikiem na dworze cesarza Japonii w 38 roku życia postanowił zamieszkać w pustelni, w której spędził resztę życia aż do śmierci w wieku 78 lat. Kenkō zamieszkał samotnie w roku 1320, a więc w roku, w którym Władysław Łokietek został koronowany królem Polski. Kenkō przez pewien czas spisywał swoje myśli oraz pisał wiersze. Zostały znalezione i wydane długo po śmierci Kenkō. Najbardziej znane są krótkie refleksje i wspomnienia, znane właśnie pt. „Zapiski dla zabicia czasu”. Zmarł Wojciech Pszoniak, który nauczył się na panięć swojej roli w języku francuskim, którego nie znał. Musiał mieć niezwkłą pamięć fonetyczną. Ja nauczyłem się na pamięć kilku zdań Amiela po francusku, mimo że nie znam francuskiego. I nauczyłem się też kiedyś na pamięć jednego zdania po japońsku, od którego rozpoczynają się „Zapiski dla zabicia czasu”. Nie znam jednak języka japońskiego, oprócz tego zdania.

To zdanie Kenkō w moim tłumaczeniu na język polski brzmi tak:

„Gdy nie mam nic do robienia i spędzam cały dzień
Pochylając się nad naczyniem na atrament
I gdy zapisuję bez żadnego powodu to
Co w kółko zjawia się i znika w moich myślach
Wówczas staję się bezwiednie całkowicie tym pochłonięty
I doznaję coraz bardziej dziwnego uczucia.”