DOBRO OSOBISTE

Jednym z najlepszych filmów, jakie widziałem, jest “Gorączka” M. Manna. Przez pierwsze piętnaście minut filmu siedziałem wbity w fotel w przekonaniu, że film fabularny jeszcze się nie zaczął, tylko pokazują film dokumentalny z jakiegoś napadu. Potem zorientowałem się, że to jednak już film fabularny.

W jednej ze scen detektyw Vincent Hanna (Al Pacino) wraca do domu i oprócz swojej partnerki zastaje tam także jej „przyjaciela”. Przyjaciel siedzi na kanapie i ogląda mały turystyczny telewizor. Pan Hanna poirytowany sytuacją, mówi do przyjaciela swojej partnerki: „Możesz spać z moją partnerką, możesz siedzieć na tej kanapie, ale nie MOŻESZ BRAĆ OGLĄDAĆ MOJEGO p.. TELEWIZORA”.

Hanna zabiera telewizor pod pachę, wychodzi z domu, stawia telewizor na siedzeniu dla pasażera i rusza na pełnym gazie samochodem. Gdy zatrzymuje się na pierwszych czerwonych światłach, otwiera od środka drzwi od strony pasażera i wykopuje nogą telewizor z siedzenia na ulicę. Jednym z najtrudniejszych zagadnień na studiach było dla mnie pojęcie dóbr osobistych. Za nic nie mogłem zrozumieć, co jest dobrem osobistym a co nie i skąd mam to wiedzieć. Katalog dóbr osobistych jest otwarty i stale się poszerza. Myślę, że do tego katalogu należy dodać prawo do OSOBISTEGO TELEWIZORA.