Interview

Można przeczytać w PORADNIKACH, jak przygotować się do interview. Mój przykład: Przyjechałem do Warszawy w 2003 r. Dworzec wyglądał jak scenografia do: „Łowca Androidów”; Plac Grzybowski jak Jeżów: było tam trochę sklepów z żelazem i gwoździami. Na ul. Grzybowskiej stała żółta Stacja Arktyczna. Potem dowiedziałem się, że była to siedziba PSL. O godz. 20:00 wszystko było zamykne oprócz jednego lokalu o nazwie trzech: „Szpilka”, „Szparka” i „Szpulka”. Krakowskie Przedmieście było zapchane autobusami bardziej niż Regent Street. Gdy patrzyłem na tempo życia, natychmiast przyszła mi do głowy myśl starszego pana, który po 40 latach wyszedł na wolność z Shawshank i pisał do swoich kolegów : „Życie nabrało CHOLERNEGO TEMPA”. Czekałem przy gabinecie szefa działu, do którego wchodzili prawie gęsiego i wychodzili petenci. Dziwiłem się, że nie zamontowali tam drzwi obrotowych. Gdy w końcu wszedłem, Szef od razu przeszedł do rzeczy i zadał mi pytanie:
„Wie pan co ja tu robię?” Powiedziałem zgodnie z prawdę, że nie wiem. Wtedy Szef powiedział:
„Pracuję tu jednym palcem”. I pokazał mi nad biurkiem jeden smukły palec u ręki. Patrzyłem ogłupiały. Wtedy Szef zadał mi jeszcze jedno pytanie:
„Wie Pan co to znaczy, że pracuję jednym palcem?”
Tego też nie wiedziałem.