Sąd uchyla pytanie

Zadawanie pytań w procesie gospodarczym jest specyficznie trudne, dlatego że przedmiotem zeznań mają być tylko FAKTY, a spór dotyczy SKUTKÓW CZYNNOŚCI PRAWNYCH. Trudność polega na tym, jak zadawać pytania dotyczące powiązania ze sobą różnych działań. Jeśli strona odstępując od umowy wskazała na określoną klauzulę umowną, to nie znaczy to, że rzeczywiście występowały FAKTY, które podpadały pod tę klauzulę. Strona odstępująca od umowy nie opisała FAKTÓW, które miała na względzie powołując się daną klauzulę.

W takim stanie pełnomocnik zadał świadkowi pytanie: „Czy odstąpienie od umowy przez pozwanego BYŁO KONSEKWENCJĄ niedostarczenia gwarancji bankowej”. Sąd uchylił pytanie jako sugerujące. Po drugie, zawarte w treści pytania sformułowanie: „było konsekwencją” jest pytaniem o WNIOSEK, który zdaniem ŚWIADKA WYNIKA z FAKTÓW, o których świadek być może wie, ale nie zeznał o nich.

Pytania powinny dotyczyć tego: JAK URZECZYWISTNIŁO SIĘ oświadczenie o odstąpieniu od umowy – kto, kiedy, gdzie, w jakich okolicznościach i z czyim udziałem, po zasięgnięciu czyjej opinii, na podstawie jakich informacji i przez kogo dostarczonych itd. podjął decyzję o tym, żeby złożyć sporne oświadczenie. Dopiero znając te wszystkie fakty, SĄD MOŻE WNIOSKOWAĆ, CO BYŁO KONSEWKWENCJĄ CZEGO.