TAKIE JEST PRAWO

Gdy ludzie mają poczucie niesprawiedliwości i krzywdy której doznali ze strony organów państwa, tłumaczą to sobie i innym następująco: „ALE CO ZROBIĆ, NA TO NIC SIĘ NIE PORADZI – TAKIE JEST PRAWO”. Słyszałem to zdanie wielokrotnie od różnych osób, nawet w TV, nawet czytałem w prasie. Leopold Tyrmand w swym „Dzienniku” pisał, że po wojnie komunistyczne władze wprowadzały mnóstwo niezrozumiałych i uciążliwych przepisów, nakazów i zakazów. Tyrmand pisał, że mieszkańcy Warszawy znosili to jednak, TŁUMACZĄC sobie nawzajem: „Na to nic się nie poradzi – PRZECIEŻ ŻYĆ TRZEBA”. L. Tyrmand pisał, że dziwi go to WYTŁUMACZENIE, bo oznaczało ono dla niego tyle, że ludzie powtarzają to tak, „JAKBY TRZEBA BYŁO USPRAWIEDLIWIAĆ SIĘ Z TEGO, ŻE CZŁOWIEK ŻYJE”.

Najwidoczniej zaszła bardzo ciekawa zmiana w postawie ludzi: w systemie komunistycznym ludzie znosili niesprawiedliwość, ponieważ BYLI PRZEKONANI, ŻE MUSZĄ ŻYĆ (a więc, że ŻYCIE JEST WAŻNIEJSZE niż sprawiedliwość). W obecnych czasach ludzie znoszą niesprawiedliwość ponieważ najwyraźniej SĄ PRZEKONANI, ŻE MUSI BYĆ PRAWO (a więc, że PRAWO jest ważniejsze niż sprawiedliwość). Chyba także tym polega – NADSPODZIEWANY – sukces dwóch skądinąd wielkich idei prawnych: demokratycznego państwa PRAWA oraz rządów PRAWA.