Przyczyna i przedmiot sporu

Metodyki nie rozróżniają przyczyny i przedmiot sporu (to kwestia rzemiosła). Przykład: przyczyną sporu są fakty, czy generalny wykonawca opóźnił się z wykonaniem umowy oraz dlaczego. Przedmiotem sporu jest zarówno przyczyna, ale także to, czy inwestor skutecznie odstąpił od umowy (oraz kwestia odszkodowania i wiele innych kwestii). Jeśli przyczyna była zasadna, ocena całej reszty przedmiotu sporu nigdy nie zmienia faktów. Jeśli podstawowy fakt (przyczyna) jest po stronie Klienta, powinniśmy wygrać inaczej. Dlatego należy moim zdaniem zaczynać od ustalenia, jakie są fakty, a nie jakie są przepisy.

Jeśli chodzi o przepisy, trzeba najpierw odpowiedzieć na bardzo banalne, a zarazem trudne pytanie: które przepisy są ius cogens, a które ius dispositivium. Wskazówek wiele nie ma. Na przykład gdy wchodzą w grę: umowne prawo odstąpienia, odstąpienie na podstawie przepisów o umowie wzajemnej, odstąpienie na podstawie przepisów o umowie o dzieło, a w dodatku umowa zawiera enigmatyczne postanowienie, że strony mogą odstąpić od umowy w sytuacji „X”, to pytanie brzmi: jak postanowienie umowne ma się do regulacji kodeksu i jakie są konsekwencje, gdy modyfikuje ono przepis ius dispositivum (co jest możliwe) lub ius cogens (co raczej jest niemożliwe).