Realizm Prawa

W prawie cywilnym obowiązuje realizm prawniczy. Oznacza to, że TREŚĆ praw i obowiązków MATERIALNOPRAWNYCH jest OBIEKTYWNIE NIEZALEŻNA od ich USTALENIA w ramach procesu sądowego. Pogląd ten leży u podstaw wielu rozumowań prawniczych. Jeśli sąd ustala istnienie pewnego stanu, to uważa się, że strony od samego początku powinny zachowywać się w taki sposób, jak wynika to z ustaleń sądu. Pogląd ten narusza fundamentalną zasadę prawa cywilnego, zgodnie z którą każdy obowiązany jest TYLKO I AŻ do NALEŻYTEJ STARANNOŚCI i nie powinien ponosić konsekwencji stanu, którego pomimo należytej staranności nie mógł przewidzieć. Teoria prawna stoi wciąż na tym samym gruncie, co fizyka klasyczna.

Na gruncie fizyki kwantowej realizm jest poglądem, zgodnie z którym własności każdego układu są całkowicie niezależne od AKTU OBSERWACJI lub innego POMIARU dokonywanego na tym układzie, zaś LOKALNOŚĆ oznacza, iż WYNIKI POMIARÓW dokonywanych w określonym miejscu układu nie zależą od tego, co dzieje się w innych miejscach tego samego układu. J. S. Bell wykazał, że dowolna teoria, w której przyjmuje się warunek lokalności I ZARAZEM warunek realizmu musi spełniać matematyczne wyrażenie zwane nierównością Bella. Udowodnił również, że standardowa mechanika kwantowa nierówności tej nie spełnia.