Słup

Regułą jest to, że każdy odpowiada za szkodę wyrządzoną innej osobie, jeżeli robił coś tak, że możemy mu przypisać winę (tzw. odpowiedzialność NA ZASADZIE WINY). Od tej reguły są wyjątki, które oznaczają, że ktoś odpowiada za szkodę wyrządzoną innej osobie, nawet bez wymogu winy: wystarczy, że zachodzi:
(a) związek przyczynowy między działaniem takiego sprawcy a wyrządzona szkodą oraz
(b) bezprawność (tzw. odpowiedzialność NA ZASADZIE RYZYKA). W prawie polskim przykładami są:
(A) odpowiedzialność firm, które prowadzą przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą pary, gazu, elektryczności, itd. (wywodzi się ona ze sprawy common law Reylands vs Fletcher z 1868 r.);
(B) odpowiedzialność każdego, kto ma samochód za szkodę wyrządzoną ruchem samochodu.

Podczas aplikacji zajmowałem się sprawą, w której właściciel samochodu (nasz Klient) najechał na słup zakładu energetycznego. Uszkodzeniu uległ samochód i słup. Przedstawiłem zatem problem tak: Właściciel auta odpowiada na zasadzie ryzyka za szkodę wyrządzoną AUTEM w słupie, a właściciel słupa odpowiada na tej samej zasadzie ryzyka, za szkodę wyrządzoną SŁUPEM w aucie. Fifty fifty. Pełnomocnik drugiej strony odpisał finezyjnie: „argumenty te są błędne, ponieważ słup – jak wiadomo – stoi jak słup” i Sąd to uznał. Ale ja miałem rację.