Święto Niepodległości

11 Listopada to moje ulubione Święto Narodowe. Nasza historia jest o powstaniach. Szczególnie upodobałem sobie Powstanie Styczniowe. Moją sentymantalną lekturą jest „Nad Niemnem”. Z nauki w liceum zpamiętałem, że słowo „kunktator” poznałem, gdy uczyłem się o Powstaniu Listopadowym. Wielkim szokiem była dla mnie lektura książki A. Bocheńskiego „Dzieje głupoty w Polsce”. Ktoś złośliwy przekręcał tytuł: „Dzieje głupoty w Polsce. A. Bocheński. Autobiografia”. Główne pytanie autora brzmi: „Jak to możliwe, że Polska odzyskała niepodległość w 1918 a nie 1830 lub 1864, skoro wysiłek zbrojny Polaków w 1918 r. był niewspółmiernie mały w stosunku do poprzednich powstań”. Spośród wielu dramatycznych osób, szczególnie porusza mnie Walerian Łukasiński, który był więziony w SAMOTNEJ celi przez 46 lat. Prawie 20 lat temu Dziennik Rzeczpospolita opublikował artykuł iapisany dla uczczenia pamięci W. Łukasińskiego oraz wiersz (nauczyłem się go na pamięć):
Byłem ja dumny lecz dumny z dumnymi, to nie popłaca na murawach ziemi
Kto pognębiony, tego bij, a wygrasz
Lecz jeśli pysznie z pychą władców igrasz i jeśli w nich patrzysz jak w dzikie zwierzęta
Ponad, którymi dany ci jest wzrok człowieka
Straszna cię zemsta od tych zwierząt czeka
I będziesz nosił ty człowiek ich pęta