Znak Legitymacyjny

Prof. Szpunar tłumaczył nam na wykładzie, na czym polega różnica między papierem wartościowym a znakiem legitymacyjnym (numerkiem w szatni lub biletem do kina). Numerek w szatni nie może być sprzedany. Numerek jest tylko szczególnym DOWODEM, że ktoś może odebrać płaszcz zawieszony pod identycznym numerkiem. Papier wartościowy jest sam prawem i może być przedmiotem obrotu: może być kupowany i sprzedawany. Znak legitymacyjny tylko „reprezentuje prawo ale nie zastępuje prawa jak papier wartościowy”. Tłumaczył Prof. Szpunar. Ktoś z sali zauważył przytomnie: „Ale przecież bilety do kina wszyscy sobie wzajemnie odsprzedają”.

Wtedy Prof. Szpunar odpowiedział: „Tak, ale to nie jest zgodne z prawem. Praktyka taka istnieje, dlatego, że kino nie ma DOWODU, że dana osoba niby „kupiła bilet” od kogoś innego niż kino. Biletu nie można skutecznie dalej odsprzedawać. Brak DOWODÓW pozwala na szerzenie się i istnienie niezgodnej z prawem praktyki”. Wspominam te słowa, gdy zastanawiam się, dlaczego polski KPC zawiera tyle przepisów, mających na celu to, aby wykluczyć lub pozbawić Człowieka prawa do dowodów i do prawdy. Czy szybszy, ale FAŁSZYWY wynik, jest ważniejszy od dotarcia do PRAWDY?